Szczęśliwej drogi, już czas …
Takie hasło towarzyszyło pożegnaniu szkoły przez tegorocznych szóstoklasistów. W życiu każdego człowieka przychodzi bowiem taki moment, kiedy trzeba dokonywać wyborów, „wsiadać do pociągu” i ruszać w drogę …. Stacją docelową naszych absolwentów będzie kobylińskie gimnazjum.
Uroczystość pożegnania szkoły, jak zwykle, miała bardzo uroczysty, podniosły charakter, przecież to ostatnia akademia przeżywana w murach poczciwej podstawówki…. W tym ważnym dniu towarzyszyli szóstoklasistom dostojni goście: pan Bernard Jasiński Burmistrz Kobylina, pan Piotr Chlebowski i pan Józef Ratajczak – radni naszej wsi, pani Marlena Kamińska – Dyrektor Szkoły, wszyscy Nauczyciele, których spotkali na swojej dotychczasowej drodze i Rodzice, którzy z wielkim wzruszeniem patrzyli na swoje pociechy, zastanawiając się, kiedy tak wyrosły…
Zgodnie z tradycją szkoły swoich starszych kolegów wierszem i piosenką żegnali piątoklasiści. Potem w montażu poetycko – muzycznym wystąpili absolwenci, wspominając swój pobyt w szkole, dziękując Rodzicom i Nauczycielom, a także przepraszając za to, że … nie wszystko się udało… Mówili o swoich planach, marzeniach, niepokojach… Pojawiły się nawet łzy – wzruszenia, a może obawy przed tym, co nowe, nieznane ???
Wiele ciepłych słów wypowiedzianych przez Panią Dyrektor, Pana Burmistrza na pewno dodało otuchy, rozwiało wszelkie wątpliwości, bo świadectwa i nagrody wszyscy odbierali już z uśmiechem na twarzy, szczególnie te uczennice, które kończyły podstawówkę z wyróżnieniem. Ich Rodzice otrzymali listy gratulacyjne. Tytuł „Przyjaciela Szkoły” nadano Rodzicom, którzy przez wiele lat angażowali się w pracę na rzecz naszej placówki, uhonorowano ich okolicznościowymi dyplomami.
Piękne kwiaty wręczone wszystkim, zarówno Rodzicom, jak i Nauczycielom były wyrazem ich wdzięczności za wiedzę, opiekę, dotychczasowy trud wychowawczy….
Po części oficjalnej przyszedł czas na coś słodkiego, była to też okazja do wspomnień… Wszystkim absolwentom życzymy powodzenia w nowej szkole, nie mówimy: „żegnajcie”, tylko przytaczamy słowa piosenki:
„Wracajcie do swoich swych ławek i do nauczycieli,
ważne byście o naszej szkole nigdy nie zapomnieli.
To nic, że mija czas, najważniejsze zostaje w nas,
to co jest do powiedzenia, to zwykłe „do zobaczenia”…
